Manila Girl

NAKATULUGAN ko na ata ang pagbabasa ng messages. Hindi ko namalayang umaga na pala. Nagising lang ako sa pag-ring ng cellphone ko. Tinignan ko kung sino ang tumatawag.

MIA calling...

Pinindot ko ang Silent button sa cellphone para patayin ang nakakabulahaw na ringtone. Wala pa ako sa hulog kausapin ang neurotic at adik sa trabaho kong editor. Isa siya sa mga pinagtataguan ko kaya pinili kong maging incommunicado habang nakabakasyon.

Nang sa wakas ay matapos ang tawag niya, saka ko muling hinarap ang cellphone ko para basahin ang mga iba pang messages.

"MANILA, WER N D WORLD R U? REPORT BAK 2 WORK IMMEDIATELY OR ELSE UR FIRED!"

"MS. M, SAN KN PO? HINHNP KN PO NG HR PTI NI MAM MIA. ALL HELL S BREAKNG LOSE. KOL ME ASAP!"

"MS. M? R U RECEIVING MY MSGS? REPLY K NMN."

"MS. M, NID MO N TLGA MGPKTA SA OFC. GLIT N C MAM MIA."

"MS. M, WER R U?"

"MARASIGAN, F U DNT COM 2 D OFC TOM, UR FIRED!"

Mukha ngang naghuhurumentado na sa galit ang editor ko. Nase-sense ko na ang magiging scenario pagpasok ko sa opisina. Bubuga na naman ng apoy si Dragon Lady. Iyan ang codename namin ng mga officemates ko sa kanya.

I work as an editorial staff of a company that publishes the most popular magazines in town. I am its associate editor. I make things happen. I call the shots or at least the shots that my psycho editor makes. Si Miss Mia a.ka. Dragon Lady ang nightmare kong boss. Sobrang workaholic. Panic attack naman kapag malapit na ang deadline. She never stops talking. Feeling ko nga kahit natutulog nagsasalita pa rin siya. Naghahanap ng mali at nanenermon hanggang sa panaginip.

I scanned my contacts and looked for Julie's name. Siya ang secretary ng editor ko. Ipaparamdam ko lang ang presensya ko para naman bumaba ang presyon ng dragon.

"Hello? Ms. M? Sa wakas tumawag ka rin. One week na kita kinokontak. Hinahanap ka na ng HR pati ni Miss Mia. Kailan ka ba papasok?" tuluy-tuloy na wika sa akin ni Julie.

"I know. I just have some stuff to take care off. Andiyan na ba si Mia?" tanong ko.

"Wala pa. Pero sigurado ako, pagdating nun, ikaw na naman ang unang hahanapin nun. Nag-text na siya. Paalis na raw siya ng bahay. Ano, papasok ka na ba?"

"Hindi."

"W-what? Are you crazy? She's gonna fire you. She means it. Napapa-place na nga siya ng ad to look for your replacement. Please, Miss M, pumasok ka na!" pakiusap nito.

"Go place that ad, Julie. I quit. Try ko dumaan diyan mamaya to give my resignation letter. But you can tell Mia pagdating niya that I quit."

"Oh my God! Magwawala iyon. Are you ou-"

"Listen, Julie, I can't talk that long right now. Just tell her I quit. I'll have a proper turn over naman. I just have to go. Bye!"

Pinindot ko ang end call button. Ayaw ko ng magpaliwanag. I've said my piece and that's final. I really quit!

I looked at the clock on the sidetable. It's seven o' clock in the morning. I stood up and walked towards the window. Ibinukas ko iyon at pinapasok ang liwanag sa madilim kong silid. I felt the warm sunshine touching my cheeks. I inhaled the morning air. Ang sarap ng pakiramdam. The feeling of freeedom.

Good morning, Manila!

Labels: chick lit, Tagalog romance novel