Manila Girl

I FINALLY, decided to pay Gigi a visit. Na-miss ko ang best friend ko. And at times like this...I really need her.

"Wh-what? Your mother is getting married?" bulalas ni Gigi ng ikwento ko sa kanya ang tawag sa akin ni Mama kaninang tanghali.

"Yep. That's exactly how I reacted. I can't believe it," natatawang tugon ko.

"Ngayon alam ko na kung kanino ka nagmana. Pareho kayong may sayad ng Mama mo!"

"At least, I'm not trying to get married at the age of 47!" pangangatwiran ko.

"M, you're not trying to get married...period! At kailan naman balak ng Mama mo ganapin ang wedding of the year?" usisa na ni Gigi.

"I don't know. I guess pag-ayos na iyong annulment. Parang ang ironic, no? You're going to nullify a marriage only to enter into another one? It really doesn't sound like Mama. She hated marriage. Isinumpa na niya ang serious commitment."

"Parang ikaw?"

"Why does it all has to point back to me? Hindi ako ang issue rito. Si Mama!"

"People fall in love, M. Look at me. Who would have thought I would end up married? I use to advocate the singlehood crusade just like you."

"Ako na naman!"

"Speaking of which, let me tell you about the honeymoon! Grabe, M, ang ganda-ganda sa Bohol!"

"Talaga? Kumusta naman ang honeymoon night n'yo?"

"Ikaw talaga! Iyon agad ang tanong! Anyway, it was great. Ganun pa lang iyon, no?"

"Did it hurt?"

"Yah, a lot! Pero worth it. You should try it!"

"Eeiww! Naririnig mo ba ang sarili mo?"

"Tatanung-tanong ka riyan tapos ngayon i-eeiww, eeiww ka! Oo nga pala! I got the DVD of the wedding video and the pictures. Panoorin natin!"

"Next time na lang, Gi. Iuuwi ko na lang. Sa laptop ko na lang titignan kapag may time ako."

"Don't you want to see your masterpiece? The wedding that you've coordinated and organized? It went all well, M! You're the best talaga. Thanks!"

I was Gigi's wedding coordinator. Actually, wedding coordinator-slash-emcee-slash-maid of honor-slash-bestman-slash personal assistant all in one. Talk about multitasking.

Naputol ang usapan namin ni Gigi ng dumating si Renz, ang husband ni Gigi. He is Lorenz Albert Gonzales, ang Head of Operations and Marketing ng number one fastfood in the country. Tumayo si Gigi upang salubungin ang asawa.

"Hi, Pa!" bungad nito sabay halik sa lalaki.

"Ate M! Long time no, see! Na-miss kita!" bati ni Renz sa akin. Lumapit ito at nakipag-apir. "Nakita mo na ang mga picture namin? The best ka talaga, Te! Gandang-ganda sina Nanay sa wedding. Ang sosyal daw. Thanks, Te!"

"Sureness! Siyempre, malakas kayo sa akin!" pabirong sagot ko.

"Pa, nag-dinner ka na? Dito ka na mag-dinner, Te M," putol naman ni Gigi sa usapan namin.

"Hindi pa ako nag-di-dinner. Pero heto at nag-take out ako ng chicken. Tara, Ma, kain na tayo."

Naghain na sa mesa si Gigi. Isinalang ko na rin sa player ang DVD ng mga pictures nila. Na-curious na rin ako sa output ng paghihirap ko. I pressed the scan button sa remote. Lumabas sa screen ng 21-inch flatscreen TV ang kuha namin sa hotel, sa simbahan at sa hotel.

"Come on, guys! Let's eat! Dinner's ready!" aya ni Gigi.

Pumuwesto na kaming lahat sa dining table. Siyempre, si Renz sa kabisera. I looked at the whole dining area. It was elegantly designed.

"Ang ganda naman ng condo niyo!" puri ko.

Gigi and Renz lives at the 32nd floor of a condominium in Sta. Mesa. Actually, boundary ng Quezon City at Manila. Malapit lang din sa Balic-Balic. Sa dati naming tinutuluyan ni Gigi na ngayon ay minana ko na.

"Ayos ba, Te? Mahal 'to!" biro ni Renz.

"He!" saway ni Gigi. "Ang yabang mo, eh, hindi pa nga natin bayad ito. Pero, in fairness, maganda ang iyong nakuha naming plan for this. Thanks to Ronan. Buti na lang firm nila ang developer nitong building. Kumusta naman ang apartment?"

"Ayun, makalat. Wala ka na kasi. Wala ng taga-linis. Joke! Oo nga pala. I talked to Sarah kanina. Kinulit akong mag-cooking school."

"Ayus iyon. Sali tayo, Ma!" singit ni Renz.

"As if naman may time ka?" ani Gigi. "Ano naman ang nakain ni Sarah at gusto niyang matutong magluto? Hindi ba may cook naman sila? At sangkatebang maids?"

"Iyan din ang sinabi ko sa kanya. Nabo-bore na raw kasi siya. Sabi ko nga dapat ikaw na lang ang ayain niya."

"I don't have time for that. So far okey naman muna kami sa lutong ulam and take outs," sagot ni Gigi.

"Pero masarap din paminsan-minsan ang homecooked meals, Ma," hirit naman ni Renz.

"Matututo rin ako niyan kapag nagka-time ako. Anong sagot mo kay Sarah?" baling naman sa akin ulit ni Gigi.

"Eh, hindi ko matanggihan. Anyway, sagot naman daw niya ko."

"May time ka ba for that, eh, may pasok ka araw-araw?"

"Uhhmm...wala na, Gigi. Nag-resign na ako."

"Wh-what?!" gulat na bulalas ni Gigi.

"Ma, relax lang. Easy!" pigil naman ni Renz sa asawa.

"May sayad ka talaga. You can't afford to resign, M. Paano ang kotse mo? Five years ang plan mo dun. At san ka kukuha ng pang-rent, aber?" sermon na ni Gigi.

"Maghahanap naman ako ng bagong work. I'm just so sick and tired of that company. Especially Mia," katwiran ko.

"So si Mia lang ang dahilang ng pagre-resign mo? You're making a mess out of your life ng dahil lang sa luka-lukang iyon? You are a fighter, M. Quitting is not your style."

"I am not quitting. I am just giving myself a break. I'm not happy with my work anymore. I'll go find what I truly want."

"At ano naman ang gagawin mo ngayong jobless ka na, aber?"

"Cook!"

Labels: chick lit, Tagalog romance novel